Κεφάλαιο | Χωρίο | Κείμενο | Ματθαίος | Μάρκος | Λουκάς | Ιωάννης |
Ιωάννης:4 | 5 | ερχεται ουν εις πολιν της σαμαρειας λεγομενην συχαρ πλησιον του χωριου ο εδωκεν ιακωβ [τω] ιωσηφ τω υιω αυτου | 4:5-42 | |||
6 | ην δε εκει πηγη του ιακωβ ο ουν ιησους κεκοπιακως εκ της οδοιποριας εκαθεζετο ουτως επι τη πηγη ωρα ην ως εκτη | 4:5-42 | ||||
7 | ερχεται γυνη εκ της σαμαρειας αντλησαι υδωρ λεγει αυτη ο ιησους δος μοι πειν | 4:5-42 | ||||
8 | οι γαρ μαθηται αυτου απεληλυθεισαν εις την πολιν ινα τροφας αγορασωσιν | 4:5-42 | ||||
9 | λεγει ουν αυτω η γυνη η σαμαριτις πως συ ιουδαιος ων παρ εμου πειν αιτεις γυναικος σαμαριτιδος ουσης ου γαρ συγχρωνται ιουδαιοι σαμαριταις | 4:5-42 | ||||
10 | απεκριθη ιησους και ειπεν αυτη ει ηδεις την δωρεαν του θεου και τις εστιν ο λεγων σοι δος μοι πειν συ αν ητησας αυτον και εδωκεν αν σοι υδωρ ζων | 4:5-42 | ||||
11 | λεγει αυτω [η γυνη] κυριε ουτε αντλημα εχεις και το φρεαρ εστιν βαθυ ποθεν ουν εχεις το υδωρ το ζων | 4:5-42 | ||||
12 | μη συ μειζων ει του πατρος ημων ιακωβ ος εδωκεν ημιν το φρεαρ και αυτος εξ αυτου επιεν και οι υιοι αυτου και τα θρεμματα αυτου | 4:5-42 | ||||
13 | απεκριθη ιησους και ειπεν αυτη πας ο πινων εκ του υδατος τουτου διψησει παλιν | 4:5-42 | ||||
14 | ος δ αν πιη εκ του υδατος ου εγω δωσω αυτω ου μη διψησει εις τον αιωνα αλλα το υδωρ ο δωσω αυτω γενησεται εν αυτω πηγη υδατος αλλομενου εις ζωην αιωνιον | 4:5-42 | ||||
15 | λεγει προς αυτον η γυνη κυριε δος μοι τουτο το υδωρ ινα μη διψω μηδε διερχωμαι ενθαδε αντλειν | 4:5-42 | ||||
16 | λεγει αυτη υπαγε φωνησον τον ανδρα σου και ελθε ενθαδε | 4:5-42 | ||||
17 | απεκριθη η γυνη και ειπεν αυτω ουκ εχω ανδρα λεγει αυτη ο ιησους καλως ειπας οτι ανδρα ουκ εχω | 4:5-42 | ||||
18 | πεντε γαρ ανδρας εσχες και νυν ον εχεις ουκ εστιν σου ανηρ τουτο αληθες ειρηκας | 4:5-42 | ||||
19 | λεγει αυτω η γυνη κυριε θεωρω οτι προφητης ει συ | 4:5-42 | ||||
20 | οι πατερες ημων εν τω ορει τουτω προσεκυνησαν και υμεις λεγετε οτι εν ιεροσολυμοις εστιν ο τοπος οπου προσκυνειν δει | 4:5-42 | ||||
21 | λεγει αυτη ο ιησους πιστευε μοι γυναι οτι ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πατρι | 4:5-42 | ||||
22 | υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν | 4:5-42 | ||||
23 | αλλα ερχεται ωρα και νυν εστιν οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πατρι εν πνευματι και αληθεια και γαρ ο πατηρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον | 4:5-42 | ||||
24 | πνευμα ο θεος και τους προσκυνουντας αυτον εν πνευματι και αληθεια δει προσκυνειν | 4:5-42 | ||||
25 | λεγει αυτω η γυνη οιδα οτι μεσσιας ερχεται ο λεγομενος χριστος οταν ελθη εκεινος αναγγελει ημιν απαντα | 4:5-42 | ||||
26 | λεγει αυτη ο ιησους εγω ειμι ο λαλων σοι | 4:5-42 | ||||
27 | και επι τουτω ηλθαν οι μαθηται αυτου και εθαυμαζον οτι μετα γυναικος ελαλει ουδεις μεντοι ειπεν τι ζητεις η τι λαλεις μετ αυτης | 4:5-42 | ||||
28 | αφηκεν ουν την υδριαν αυτης η γυνη και απηλθεν εις την πολιν και λεγει τοις ανθρωποις | 4:5-42 | ||||
29 | δευτε ιδετε ανθρωπον ος ειπεν μοι παντα οσα εποιησα μητι ουτος εστιν ο χριστος | 4:5-42 | ||||
30 | εξηλθον εκ της πολεως και ηρχοντο προς αυτον | 4:5-42 | ||||
31 | εν τω μεταξυ ηρωτων αυτον οι μαθηται λεγοντες ραββι φαγε | 4:5-42 | ||||
32 | ο δε ειπεν αυτοις εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε | 4:5-42 | ||||
33 | ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν | 4:5-42 | ||||
34 | λεγει αυτοις ο ιησους εμον βρωμα εστιν ινα ποιησω το θελημα του πεμψαντος με και τελειωσω αυτου το εργον | 4:5-42 | ||||
35 | ουχ υμεις λεγετε οτι ετι τετραμηνος εστιν και ο θερισμος ερχεται ιδου λεγω υμιν επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη | 4:5-42 | ||||
36 | ο θεριζων μισθον λαμβανει και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον ινα ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων | 4:5-42 | ||||
37 | εν γαρ τουτω ο λογος εστιν αληθινος οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων | 4:5-42 | ||||
38 | εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε | 4:5-42 | ||||
39 | εκ δε της πολεως εκεινης πολλοι επιστευσαν εις αυτον των σαμαριτων δια τον λογον της γυναικος μαρτυρουσης οτι ειπεν μοι παντα α εποιησα | 4:5-42 | ||||
40 | ως ουν ηλθον προς αυτον οι σαμαριται ηρωτων αυτον μειναι παρ αυτοις και εμεινεν εκει δυο ημερας | 4:5-42 | ||||
41 | και πολλω πλειους επιστευσαν δια τον λογον αυτου | 4:5-42 | ||||
42 | τη τε γυναικι ελεγον οτι ουκετι δια την σην λαλιαν πιστευομεν αυτοι γαρ ακηκοαμεν και οιδαμεν οτι ουτος εστιν αληθως ο σωτηρ του κοσμου | 4:5-42 | ||||